Za nami półmetek zmagań o tytuł Mistrza Świata, ale nadal nie mamy żadnej rezultatywnej partii w meczu! Siódma runda z nowości przyniosła nam zmianę w wyborze debiutów przez Karjakina, który zagrał 1.d4!? Więcej na temat 7 partii meczu w analizie Iwety Rajlich!

game-7-cartoon-small

źródło: chess24.com

Taktyka meczowa

Runda 7 rozpoczęła drugą połowę meczu. Carlsen szybciutko zremisował z Karjakinem czarnymi. Znów pod swoje dyktando. Obaj panowie nie namęczyli się zbytnio, bo partia należy do tak zwanych szybkich remisów, w których niewiele na scenie się działo. Ok. Na scenie się niewiele działo (poniżej partia z komentarzem), ale jeśli chodzi o przygotowania to pewnie dużo się działo.

Karjakin zdecydował się zagrać po raz pierwszy w meczu 1.d4 i sprawdzić co tam na niego przygotował Carlsen. A tenże na Merana chciał zagrać Czebanienkę i tym zaskoczył swojego przeciwnika. Pretendent nie będąc zapewne gotowym na Czebanienke pozwolił przejść grając Gd3 zamiast c5 do przyjętego Gambitu Hetmańskiego – wariantu o strukturze symetrycznej słynącego z ogromnej ilości remisów.  Mistrz świata w dość oryginalny sposób (oddając pionka ruchem Wc8), sforsował końcówkę z różnobarwnymi gońcami.

Ze statystycznego punktu wiedzenia takie “remisowanie” w meczu jest na korzyść “słabszego” gracza, który skraca dystans. W pojedynczej partii Karjakin ma bowiem większe szanse na wygranie z Carlsenem, niż na wygranie z nim meczu złożonego z 12 partii. Dla Karjakina dobrze byłoby doprowadzić więc do stanu meczu 5,5:5,5 i grać 12 partię „o wszystko”. Karjakin gra w tym meczu asekuracyjnie i nie ryzykuje. Nie ryzykuje, bo na razie nie musi. Mecz jest krótki. Każda wygrana jest na wagę złota bo przy tym dystansie i przy tym stylu gry, obu Panów, jedna wygrana prawdopodobnie przesądzi o wyniku całego meczu.

Wynik 6:6 czyli doprowadzenie do dogrywki w meczu też byłby dla Karjakina sporym sukcesem. Ma on co prawda bardzo złe wyniki z Carslsenem jeśli chodzi o partie tempem przyspieszonym czy szybkim, jednak wydaje się, że mimo to dąży on do dogrywki (rozgrywanej właśnie takim tempem przyspieszonym i szybkim).

Jak szybko i oryginalnie zremisować z Pretendentem czarnymi po 1.d4 poniżej:

 

… a dla porównania załączam piękne batalie debiutowe z meczu o Mistrzostwo Świata Anand – Kramnik 2008.

 

Analiza partii nr 1 – TUTAJ
Analiza partii nr 2 – TUTAJ
Analiza partii nr 3 – TUTAJ
Analiza partii nr 4 – TUTAJ
Analiza partii nr 5 – TUTAJ
Analiza partii nr 6 – TUTAJ

fot. Vladimir Barsky

Iweta Rajlich - Mistrzyni świata juniorek (1992). Ma pięć medali mistrzostw Europy (trzy tytuły mistrzyni Europy) oraz siedem złotych medali mistrzostw Polski. W 1994 roku, jako trzynastolatka, zdobyła tytuł mistrzyni Polski w kategorii do 20 lat. Wielokrotnie reprezentowała Polskę w rozgrywkach drużynowych: siedmiokrotnie na olimpiadach szachowych dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata, siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy. Arcymistrzyni.Iweta Rajlich